De tranen van Gods kinderen, zijn dierbaar in de ogen van God. Hij bewaart ze in zijn fles bij de HEERE zijn met heiligheid gesproken altijd nog legen flessen, voor de zonden die ons verdriet doen, en voor geliefden die gestorven zijn wie kan dat verdriet begrijpen, in al onze kruisen staat Zijn Middelaarskruis het overschaduwt al onze kruisen ons verdriet Hij is gekomen om ons te verlossen en de tranen die in Zijn fles zijn bewaard zijn in Gods heilige ogen rood gewassen in het bloed van Christus

Gij weet, o God, hoe ‘k zwerven moet op aard’;
Mijn tranen hebt G’ in Uwe fles vergaârd;
Is hun getal niet in Uw boek bewaard,
Niet op Uw rol geschreven?
Gewis, dan zal mijn wreev’le vijand beven,
En, als ik roep, straks rugwaarts zijn gedreven.
Dit weet ik vast: God zal mij nooit begeven;
Niets maakt mijn ziel vervaard.