Vers 4 (berijmd)

‘s HEEREN stem verbaast natuur;
Houwt uit bergen vlammend vuur;
Schiet van ‘t zwerk den bliksem neer;
Kades beeft voor ‘t buld’rend weer;
Woestenijen slaan aan’t zuchten,
Hinden krijgen, onder ‘t vluchten,
Barenswee; door vrees gedrongen,
Werpen z’, in dien nood, haar jongen.

vers 5

‘s HEEREN stem ontbloot het woud;
Maar hij, die op God vertrouwt,
Buigt zich veilig, Hem ter eer,
Juichend in Zijn tempel neer.
‘t Is de HEER, Wiens wenk de stromen,
In hun woede kon betomen;
Die, in macht nooit af te meten,
Eeuwig is ten troon gezeten.

vers 6

Looft den HEER, die wond’ren werkt;
Israël, Zijn volk, versterkt;
Hem, die Jacobs heilig kroost
Zeeg’nen zal met vreed’ en troost.